نواحی درمانی بدن با پیلینگ شیمیایی + فواصل جلسات
در این مقاله سعی بر آن داریم شما همراهان گرامی را با نواحی درمانی بدن با پیلینگ شیمیایی آشنا کنیم با ما همراه باشید …
نواحی درمانی به جز صورت
پوست سایر مناطق بدن با صورت تفاوت دارد ،از این نظر که واحدهای پیلوسبابه کمتری دارد (محل اپیتلیالیزه شدن مجدد و تولید سبوم ). در نتیجه پوست مناطق غیر صورت نسبتا خشک تر بوده ،آهسته تر بهبود می یابد و بهبود آن به دنبال درمان کمتر بارز است و در مقایسه با صورت با خطر بیشتر عوارض مواجه می باشد .از لایه برهای آبرسان ملایم مثل لاکتیک اسید و لایه برهای ترکیبی در نواحی غیر صورتی بویژه در مناطق با پوست حساس مثل اقدام گردن و قفسه سینه (ناحیه دکولته) استفاده می شود .
از لایه بر شیمیایی نباید در بیش از 25 درصد سطح بدن در یک جلسه استفاده شود .تماس بیش از این مقدار با برخی لایه بر ها مثل سالیسیلیک اسید با خطر بروز مسمومیت سیستمیک همراه است .علاوه بر این انجام پیلینگ در یک ناحیه وسیع ممکن است با احساس ناراحتی شدید همراه بوده و مراقبت از پوست پس از لایه برداری چالش برانگیز است .درصد مساحت قسمت های مختلف نسبت به سطح کل بدن در جدول زیر ذکر شده است .قسمت های مختلف بدن به مشکلات مختلف پوستی مستعد هستند .آکنه در پشت هیپرپیگمانتاسیون در دست و پا و قفسه سینه و کراتوز پیلار در بازو و ران شایع است .لایه بردارهای گلیکولیک ،لاکتیک و تری کلرواستیک اسید عموما جهت درمان این مشکلات در مناطق غیر صورت بکار می روند .مراقبت پس از درمان در نواحی غیر صورتی برای همه لایه برها مشابه بوده و شامل استفاده از ضد آفتاب وسیع الطیف و ترکیبات موضعی آبرسان است .
مساحت نواحی بدن افراد بالغ
منطقه بدن | درصد از سطح بدن کل |
---|---|
قدام سر | 4.5 |
خلف سر | 4.5 |
قدام تنه | 18.0 |
خلف تنه | 18.0 |
قدام پر (یکطرفه ) | 9.0 |
خلف پا (یکطرفه ) | 9.0 |
قدام دست (یکطرفه ) | 4.5 |
خلف دست | 4.5 |
ناحیه تناسلی و پرینه | 1.0 |
پیلینگ پیشرونده
پیلینگ پیشرونده اشاره به افزایش شدت پیلینگ شیمیایی در طول زمان دارد .بطور رایج جلسه درمان صورت می گیرد که عمق جوانسازی به شکل پیشرونده ای در آن ها افزایش می یابد . به گونه ای که در ابتدا لایه برهای بسیار سطحی و در جلسات نهایی از لایه برهای سطحی استفاده می شود .افزایش شدت لایه بردارهای به بیمار اجازه می دهد که بتدریج با تجربه پیلینگ آشنا شود .بتوان پاسخ پوست به یک لایه بردارخاص را به شکل ایمنی در جلسات ابتدایی تخمین زد و همچنین از پایبندی بیمار به دستور العمل های پس از عمل (استفاده از داروهای موضعی مراقبت از پوست مناسب در منزل )اطمینان حاصل نمود .با پیشرفت جلسات ، پوست آمادگی بیشتری پیدا می کند (لایه شاخی نازک شده و بند می شود ) و در نتیجه در جلسات پایانی می توان از لایه برهای موثرتر و قوی تری استفاده نمود تا به نتایج حداکثر دست پیدا کرد.
در جلسه اول درمان از یک لایه بر بسیار سطحی همچون گلیکولیک اسید یا میکرودرم استفاده می شود در جلسه بعدی درمانی از همان لایه بر استفاده می گردد اما شدت درمان افزایش می یابد .شدت درمان با یک لایه بر را می توان بسته به نوع اسید مورد استفاده به طرق مختلفی همچون افزایش زمان مصرف یا تعداد لایه بر های بکار رفته افزایش داد .برای مثال در جلسه اول از لایه بر گلیکولیک اسید با درصد کم مثلا 20درصد به مدت کم (بعنوان نمونه 3 دقیقه ) استفاده می شود و در جلسه بعد میتوان جهت تشدید درمان زمان استفاده از همان لایه بر را به 5-7 دقیقه افزایش داد.یک روش جایگزین استفاده از لایه بر های خنثی شونده ترکیبی مثل TCAشش درصد همراه با اسید لاکتیک 12 درصد است که در جلسه اول از 2-1 لایه و در جلسه بعدی از 4-3 لایه از آن استفاده می گردد.
هدف تداوم افزایش شدت جلسات درمانی بر اساس واکنش پوست بیمار و تحمل هر یک از جلسات در هر جلسه نسبت به جلسه قبل می باشد .در جلسات نهایی ،شدت درمان را با افزودن یک لایه بر تقویت کننده رتینوئیدی بر روی لایه بر اولیه یا استفاده از میکرودرم جهت آماده سازی پوست پیش از مصرف لایه بر شیمیایی می توان افزایش داد . لایه برداری پیش از پیلینگ با استفاده از میکرودرم اجازه نفوذ عمیق تر و بهتر را به اسید می دهد
در هنگام ترکیب این دو روش درمانی لایه برداری توصیه به پیروی از پروتکل های تولید کنندگان اسید می گردد چرا که بدنبال برداشتن سد محافظ لایه شاخی با میکرودرم ویژگی های اثر لایه بردار شیمیایی امکان دارد دستخوش تغییر گردد.در جلسه آخر درمان ممکن است از لایه بردارهای سطحی تهاجمی تر همچون لایه بردار جنسر چند لایه یا TCAبیست درصد استفاده کرد .
انتخاب لایه بردارها در جلسات درمانی بستگی به نوع پوست فیتزپاتریک بیمار و وضعیت پوست او دارد .بیماران با انواع پوست فیتزپاتریک تیره تر (IV-VI) معمولا نیازمند درمان های ملایم تری نسبت به افراد با انواع پوست روشن تر (I-III) هستند که دلیل آن خطر بالاتر بروز تغییرات رنگدانه ای همچون PIH است. در اینجا نمونه هایی از جلسات درمانی پیشرونده پیلینگ شیمیایی که ممکن است برای درمان تغییرات پوست ناشی از سالمندی در افراد با انواع پوست فیتزپاتریک تیره و روشن استفاده شود آورده شده است .
لایه بردارهای جایگزین مشابه نیز مناسب هستند .نمونه هایی از جلسات درمانی پیشرونده پیلینگ شیمیایی که ممکن است برای اریتم صورت (پوست حساس و روزاسه ) ،آکنه و هیپرپیگمانتاسیون مورد استفاده قرار گیرند
فواصل جلسات
فواصل جلسات در طی دوره درمان جلسه ای بین جلسه ای بین 4-2 هفته متغییر می باشد .این فاصله بر اساس شدت درمان و حساسیت پوست بیمار تعیین می شود .بطور شایع در جلسات ابتدایی از لایه برهای بسیار سطحی و میکرودرم استفاده می شود و فواصل جلسات 2هفته است . چرا که پوست به سرعت پس از جلسات اولیه بهبود می یابد . سپس در جلساتبعدی از لایه برهای سطحی قوی تر استفاده می شود که با درجات بیشتری از پوسته ریزی همراه می باشند .و نیاز به زمان بیشتری جهت اپیتلیزاسیون مجدد دارند . پیلینگ شیمیایی سطحی به طور رایج هر 4 هفته یکبار انجام می شود پس از پایان جلسه آخر برای مثال بعد از استفاده از لایه بر 20 درصد TCA یالایه بر Jessner چند لایه توصیه می شود که پوست به مدت 2 ماه استراحت کند .
توصیه می شود که بیمار در جلسات ابتدایی از میکرودرم یا لایه برهای سطحی استفاده نمود و مصرف ترکیبات موضعی مراقبت از پوست را نیز آغاز نموده و سپس در جلسات بعدی در سیر درمان لایه برهای سطحی قوی تر استفاده شود .
جلسات پیلینگ شیمیایی پیشرونده برای پیری ناشی از نور
فیتزپاتیک I-III)پوست روشن ) | فیتزپاتیک IV-VI(پوست تیره ) |
---|---|
گلیکولیک اسید 20 درصد با لاکتیک اسید 10% 3-1 دقیقه یا میکرودرم ابریشن | لاکتیک اسید 35% یا میکرودرم ابریشن |
گلیکولیک اسید 35% ، 5-3دقیقه | سالیسیلیک اسید 20% |
TCA6% با لاکتیک اسید 12% ،3-1 لایه | سالیسیلیک 30% |
TCA 10% با لاکتیک اسید 20% 3-1 لایه | TCA 10% با سالیسیلیک اسید 20% 3-1 لایه |
TCA 10% با لاکتیک اسید 20% 5-3 لایه همراه با رتینول 10% | TCA 10% سالیسیلیک اسید 20 درصد 5-3 لایه |
TCA 20 % ، 1-3 لایه | TCA 15% با سالیسیلیک اسید 15 % و لاکتیک اسید 15 % همراه با رتینول 10% |