درمان های موضعی پوست + درمان های لایه برداری
مجتمع سلامت تهران در نظر دارد در رابطه با درمان های موضعی پوست و درمان های لایه برداری اطلاعاتی را در اختیار شما همراهان گرامی قرار دهد با ما همراه باشید…
درمان های لایه برداری
لایه برداری منظم با روش هایی همچون پیلینگ شیمیایی و میکرودرم ابریشن همراه با استفاده روزانه از ترکیبات مراقبت های پوست سبب بهبود عملکرد و نمای ظاهری کلی پوست شده و به شکل موثری پوست آسیب دیده ناشی از نور را درمان می کند . این درمان های لایه برداری که تحت عنوان در مان های جوانسازی سطحی پوست نیز اطلاق می گردند لایه خارجی پوست را به ترتیب بااستفاده از روش های شیمیایی و مکانیکی برمی دارند. اثر بخشی آنها براساس اصول ترمیم زخم استوار می باشد که شامل ایجاد زخم کنترل شده در اپیدرم همراه با برداشتن لایه سطحی پوست است که به نوبه خود منجر به تحریک بازسازی سلولی شده و سبب ایجاد یک درم و اپیدرم سالم تر می گردد.
فرایند بازگردش سلول طبیعی پوست یک مجموعه پیچیده از مراحل است که در نهایت منجر به ریزش سلول های پوست مرده شاخی می گردد . این روند امکان دارد به دنبال سالمندی ،بیماری های پوستی و حوادث محیطی دچار اختلال گردد. پوسته ریزی نامناسب سبب ایجاد نمای مات و همچنین زمخت و خشک در پوست می گردد که خود عامل اصلی بسیاری از مشکلات شایع پوستی می باشد
فارغ از روش مورد استفاده جهت لایه برداری ،نتیجه مشابه است : تنظیم روند بازسازی طبیعی اپیدرم پوست ، تحریک تولید اجزاء ECM مثل کلاژن و گلیکوز آمینوگلیکانها ،تنظیم الگوی توزیع ملانین و بهبود عملکرد حفاظتی اپیدرم .
تغییرات بافت شناسی که پس از چند جلسه درمان لایه برداری مشاهده می شود شامل کاهش ضخامت و نرم شدن لایه شاخی ،افزایش ضخامت درم و همچنین بالا رفتن میزان کلاژن و الاستین جدید و بهبود (افزایش ) هیدراسیون پوست می باشد .بهبود بالینی قابل مشاهده ممکن است در زمینه بافت زمخت پوست ، چروک های ظریف ،منافذ باز ، اسکارهای آکنه سطحی و هیپرپیگمانتاسیون مشاهده شود .
پیلینگ شیمیایی
لایه بردارهای شیمیایی عمدتا اسیدهای هستند که جهت برداشتن لایه خارجی پوست به کار می روند .لایه بردارهای شیمیایی را براساس عمق نفوذ به پوست به انواع زیر تقسیم می کنند : سطحی ، متوسط و عمقی . تمرکز ما برروی لایه برداری های سطحی است که لایه شاخی را به طور کامل یا نسبی بر می دارند و ممکن است به اپیدرم نفوذ کنند . نمونه هایی از انواع مختلف لایه بردارها در جدول زیر آمده است
انواع پیلینگ شیمیایی | نمونه ترکیبات لایه بردار سطحی |
---|---|
آلفا هیدروکسی اسیدها | لاکتیک اسید،گلیکولیک اسید |
بتا هیدروکسی اسیدها | سالسیلیک اسید |
تری کلرواستیک اسید | تری کلرواستیک اسید تا 20درصد |
لایه بردار ترکیبی خنثی شونده | لایه بردار(لاکتیک اسید، سالسیلیک اسید ، رسورسینول )،سالسیلیک اسید / ماندلیک اسید |
لایه بردار ترکیبی نیازمند خنثی سازی | گلیکولیک اسید با هر لایه بردار دیگر |
رتینوئید | اسید رتینوئیک ،رتینول |
ترکیبات لایه بردای شیمیایی مورد استفاده در مطب را می توان از شرکت تولیده کننده آن ها یا شرکت های مربوط به توزیع فراورده ها ی مراقبتهای پوستی تهیه کرد. شرکت های تولیدکننده اغلب قیمت های بهتری را ارائه می دهند اما شرکت های مرتبط با مراقبت های پوستی خدمات اضافی تری همچون آموزش را ارائه می دهند و ممکن است ترکیبات موضعی مراقبت های پوستی با برند تجاری خاص را نیز به شما عرضه کنند که تکمیل کننده اثرلایه برداری های شیمیایی است .
میکرودرم ابریشن
میکرودرم ابریشن یک روش لایه برداری مکانیکی برای جوانسازی سطحی پوست است .تجهیزات مورد نیاز برای میکرودرم ابریشن شامل یک وکیوم فشار منفی جهت بالا کشیدن پوست به منظور تماس ابزار ویژه سایش (هندپیس) است که ممکن است شامل صفحه الماسه یا ذرات آئروسل باشد .ابزار ویژه سایش بر روی سطح پوست حرکت داده می شود تا آن را به شکل سطحی دچار سایش کند .ذرات حاصل از سایش آسپیره شده و جمع آوری می گردد تا پس از درمان ریخته شوند .
تنها با 2 بار عبور میکرودرم لایه شاخی به طور کامل برداشته می شود که عمق جوانسازی مشابه پیلینگ شیمیایی سطحی است .
ترکیبات موضعی مراقبت از پوست
از ترکیبات موضعی مراقبت از پوست می توان جهت بهبودی نمای ظاهری و افزایش سلامت در فردی استفاده کرد .قدرت اثر آن ها از داروی بدون نسخه که برساختار و عملکرد پوست تاثیر می گذارند تا ترکیبات زیبایی که نمای پوست را تغییر می دهند متغییر می باشد
زمانی که درمان همزمان با سایر مشکلات پوستی مثلا اریتم صورت (در بیمار دچار پوست حساس یا روزاسه )،آکنه یا هیپرپیگمانتاسیون صورت می گیرد رژیم درمانی موضعی را می توان جهت درمان مشکل مربوطه تعدیل نمود .
درمان های موضعی پوست دچار آسیب ناشی از نور
درمان های موضعی پوست شامل موارد زیر می باشد
1-پاک کننده ملایم صورت
هدف از استعمال پاک کننده برداشتن گرد و خاک ،روغن ها ، آرایش و سایر ذرات روی پوست جهت تاثیر و بهتر سایر ترکیبات می باشد .
استفاده از پاک کننده ها اولین قدم در هرگونه رژیم مراقبت از پوست روزانه بوده و پیش از مصرف هرگونه ترکیب موضعی باید صورت گیرد .
یک پاک کننده مطلوب سبب پاکسازی پوست بدون برداشتن چربی های طبیعی می گردد.در هنگام درمان پوست دچار آسیب ناشی از نور مصرف یک پاک کننده بر پایه کرم توصیه می شود .
2- فاکتورهای رشد
ترکیبات فاکتور رشد فیبروبلاست موجب تحریک ساخت کلاژن و سایر اجزا ECM از فیبروبلاست ها می گردند .آن ها تنها بطور رایج حاوی ترکیبات ترشح شده از فیبرو بلاست ها همچون فاکتور رشد اپیدرمی ، فاکتور رشد تغییر یافته بتا و فاکتور رشد مشتق از پلاکت می باشند .فاکتورهای رشد ممکن است از منابع گوناگونی تامین شوند که عبارتنداز :فیبروبلاست های پوست روی گلنس درنوزاد یا فاکتور رشد اپیدرمی انسان نوترکیب که با روش مهندسی از مخمر و باکتری بدست آمده است . ترکیب حاوی فاکتور رشد اغلب در رژیم درمانی مراقبت از پوست روزانه استفاده می شود تا موجب بهبود هیدراسیون پوست و کاهش زمختی ،هیپرپیگانتاسیون و چین و چروک در پوست دچار آسیب ناشی از نور گردد.
3-رتینوئیدها
رتینوئیدهای موضعی شامل آنالوگ و مشتقات A هستند که طیف آن ها از ترکیبات قوی مثل ترتینوئین و مشتقات آن همچون تازاروتن تا ترکیبات مراقبت از پوست با قدرت کمتر همچون رتینول و رتینالدهید متغییر می باشد . رتینوئید ها از طریق کاهش چسبندگی سلول های شاخی و افزایش پوسته ریزی ،مهار تولید ملانین ، عملکرد آنتی اکسیدانی ، تحریک تولید کلاژن و کاهش کراتینیزه شدن فولیکول های مو ( بسته شدن منافذ ) موجب بهبود بازگردش سالم اپیدرمی و عملکرد پوست می گردند . آن ها بسیاری از جنبه های آسیب ناشی از نور همچون زمختی پوست ، چروک های ظریف ، ته رنگ زرد و هیپرپیگمانتاسیون را برطرف می کنند . گرچه رتینوئید های نیازمند تجویز پزشک همچون ترتینوئین برای جوانسازی پوست بسیار مفید هستند اما آن ها را نمی توان با درمان های لایه برداری یا سایر پروسیجرهای جوانسازی پوست ترکیب نمود .در نتیجه از رتینوئیدهای نیازمند تجویز پزشک اغلب به عنوان درمان منفرد مراقبت از پوست استفاده می شود و رتینوئیدهای بی نیاز از تجویز پزشک مثل رتینول ترکیبات ارجح هستند که می توان از آنها در رژیم درمانی ترکیبی آسیب پوست ناشی از نور استفاده کرد .
4-مرطوب کننده ها
ترکیبات مرطوب کننده سبب هیدراسیون پوست می گردند که به نوبه خود می تواند موجب بهبود موقت ظاهر پوست با کاهش چین و چروک ها شود
استفاده مداوم از آن ها می تواند سبب بروز اثرات طولانی مدت از طریق حفظ عملکرد محافظتی گردد .علاوه براین مرطوب کننده ها می توانند به عنوان ناقل جهت رساندن ترکیبات فعال به پوست به کار روند .در واقع تقریبا تمامی ترکیبات موضعی در فرمول های بر پایه مرطوب کننده ساخته می شوند .ترکیبات مرطوب کننده براساس قابلیت هیدراته کننده خود متفاوت هستند و طیف آنها از کرم ها و پماد های بسیار هیدراته کننده تا محلول ها ، سرم ها و ژل های باقدرت هیدراسیون کمتر می باشد
انتخاب فرمولاسیون مرطوب کننده بر اساس وضعیت هیدراسیون پوست بیمار بوده و از خشک تا چرب می باشد.پوست دچار آسیب ناشی از نور بطور رایج خشک تا طبیعی بوده و از محلول های یا کرم ها به عنوان فرمولاسیون ارجح در مصرف روزانه می توان استفاده کرد .
5- آنتی اکسیدان ها
از اکسیدان های موضعی جهت کاهش اثرات مضر اکسیداتیو اشعه UV برپوست استفاده می شود .مواجهه با UV سبب آغاز تغییرات متعددی در سلول های اپیدرم پوست می گردد که عبارتند از تشکیل مولکول ها ئ اتم های به شدت واکنشی که تحت عنوان رادیکال های آزاد اطلاق می شوند .
انواع گوناگونی از رادیکال های آزاد و گونه های اکسیژن واکنشی (که شامل رادیکال های هیدروکسیل ،آنیون های سوپر اکسید و نیتریک اکسید هستند)
در مراقبت های پوست به شکل وسیعی مورد مطالعه قرار گرفته اند چرا که نقش مهمی در آسیب پوست ایفا می کنند .
استفاده موضعی از ترکیبات آنتی اکسیدان می تواند به پیشگیری از اکسیداسیون سلولی یا برگشت آم و درنهایت پیشگیری و درمان علائم قابل مشاهده سالمندی کمک کند. ترکیبات آنتی اکسیدان مثل سرم های حاوی ویتامین E,C یک جزء ضروری در رژیم درمانی موضعی روزانه پوست دچارآسیب ناشی نور می باشد .
6-ضد آفتاب ها
ضد آفتاب ها با کاهش مواجهه با UV از پوست محافظت می کنند . موثرترین ترکیبات ضد آفتاب ، انواع وسیع الطیف هستند که از پوست هم در مقابل اشعه UVA و هم اشعه UVB محافظت می کنند و هنگام مواجهه با نور آفتاب سبب حفظ پایداری آن می گردند .ترکیبات ضد آفتاب از نظر عملکردی به دو دسته شیمیایی و فیزیکی طبقه بندی می گردند .(اگر چه از نظر فرمولاسیون همه ترکیبات ضد آفتاب شیمیایی هستند).ضد آفتاب های شیمیایی مواد ارگانیکی هستند که با جذب اشعه UV از سلول ها محافظت می کند .ضد آفتاب های فیزیکی ترکیبات معدنی غیرارگانیکی هستند (مثل دی اکسید تیتانیوم و اکسید روی ) که از طریق منعکس کردن ، پراکنده کردن و تا حدی جذب اشعه UV سبب محافظت از سلول های می شوند .
استفاده از یک لاین تجاری ترکیبات موضعی جهت مصرف ترکیبی در هنگام کار چالش برانگیز است . چرا که انتخاب های متعددی وجود دارد .علاوه براین محصولات زیبایی وآرایشی دارویی (شامل ترکیبات درمانی مراقبت از پوست )تحت نظارت سازمان غذا و دارو آمریکا (FDA) نیست و در نتیجه نیازی به وجود شواهد لازم حمایت کنندهای برای ایمنی و تاثیر آنها وجود ندارند.
علاوه بر این عدم و جود مطالعات کور مروری سبب می شود که دستیابی به روش استاندارد ارزیابی این ترکیبات دشوار باشد برای ارزیابی و انتخاب ترکیبات مراقبت از پوست در عملکرد بالینی نیاز به یک آگاهی و علم پایه تا حد امکان مبتنی بر شواهد نسبت به فرمولاسیونها و اثر این ترکیبات می باشد .
یکی از اصلی ترین تصمیماتی که باید در انتخاب ترکیبات موضعی در فعالیت در مطب گرفته شود این مسئله است که آیا باید ترکیبات مصرفی بطور کامل از یک لاین کامل و جامع از یک برند تجاری خاص انتخاب شود یا باید چندین محصول را از چند برند تجاری مختلف انتخاب نمود . انتخاب یک لاین خاص انتخاب شود یا باید چندین محصول را از چند برند تجاری مختلف انتخاب نمود. انتخاب یک لاین خاص ازک برند تجاری مراقبت از پوست این فایده را دارد که ترکیبات با یکدیگر همخوانی داشته و تهیه آن ها از یک منبع ساده تر است . البته برخی از کمپانی های تهیه محصولات مراقبت از پوست خاص ممکن است تنها چند عدد از ترکیبات مورد نیاز بیمار را تولید کنند که نیازهای آن ها راتامین نمی کنند .استفاده از لاین های متعدد محصولات مراقبت از پوست یک فرایند پیچیده تر است اما به درمانگر انعطاف پذیری بیشتری جهت انتخاب می دهد .
در هر دو مورد مهم است که درمانگر و پرسنل مطب در زمینه محصولات مربوطه و ترکیب آن ها به قدر کافی مهارت و آگاهی داشته باشند تا بتوانند موثرترین رژیم را فراهم نموده و اطمینان حاصل کنند که یک ترکیب خاص بیش از حد مورد استفاده قرارنگیرد .
نوع پوست فیزپاتریک
مقیاس فیتزپاتریک یک روش ارزیابی رنگ پوست و واکنش قابل مشاهده به آفتاب است I-III به طور رایج قفقازی ، نوع IV-V دارای تون پوستی قهوه ای روشن تا زیتونی (مثلا افراد نژاد مدیترانه ای آسیایی و لاتین ) و نوع VI سیاه پوست (به طور رایج آفریقایی – آمریکایی تبارها) هستند.تعیین نوع پوست فیتزپاتریک جهت مشخص کردن شدت درمان زیبایی بکار می رود و یک شاخص ظاهری از پاسخ به درمان است .برای مثال بیماران دارای انواع پوست روشن تر به طور رایج می توانند .درمان های تهاجمی تری را تحمل نمایند و با خطر کمتر تغییرات رنگدانه ای مواجه هستند .بیماران باانواع پوست تیره تر با خطر بیشتر بروز خطرات رنگدانه ای نا مطلوب مواجه بوده جهت کاهش بروز عوارض باید در آنها از درمان های محافظه کارانه تر استفاده شود.
سطح هیدراسیون پوست
نوع پوست فیتزپاتریک | رنگ پوست | واکنش به آفتاب |
---|---|---|
I | بسیار سفید یا کک و مکی | همواره می سوزد |
II | سفید | اغلب می سوزد |
III | سفید تا زیتونی | گاهی می سوزد |
IV | قهوه ای | به ندرت می سوزد |
V | قهوه ای تیره | بسیار به ندرت می سوزد |
VI | سیاه | هرگز نمی سوزد |
هیدراسیون پوست از نظر بالینی به اشکال طبیعی (نرمال)،خشک و چرب توصیف می گردد و اغلب تحت عنوان <<نوع پوست >> بیمار اطلاق می گردد . وضعیت هیدراسیون پوست را می توان با شرح حال و معاینه مشخص نمود . بیماران با پوست خشک دهیدره اغلب پس از پاکسازی پوست یک احساس سفتی در پوست خود دارند و در هنگام معاینه بافت پوستی مات داشته و امکان دارد پوسته هایی بر روی پوست آن ها دیده شود.بیماران با پوست چرب بطور رایج ذکر می کنندکه پوست آن ها در طول روز براق است .تعیین میزان هیدراسیون پوست به انتخاب داروی موضعی کمک می کند چرا که اغلب شرکت ها محصولات خود را براساس میزان هیدراسیون پوست طبقه بندی می کنند .بیماران مبتلا به پیری پوست ناشی از نور معمولا دچار هیدراتاسیون پوستی نیز هستند.