تکنیک لیفت با نخ تک رشته ای
مجتمع سلامت تهران در نظر دارد در این مقاله در رابطه با تکنیک لیفت با نخ تک رشته ای اطلاعاتی را در اختیار شما قرار دهد با ما همراه باشید…
خلاصه تغییرات بافت شناسی پس از وارد کردن نخ PDO
ایجاد بافت پیوندی فیبروز جدید
ادغام با بافت پیوندی -فیبروز از پیش موجود
انقباض بافتی توسط موفیبروبلاست ها
افزایش اندازه مویرگ ها
تغییر ماهیت (دناتوره شدن ) سلول های چربی
وارد کردن نخ تک رشته ای
از نقطه نظر تئوری ، اینکه نخ تک رشته ای با لیفت مطلوبی همراه باشد ، دشوار است. در واقع بدلیل اینکه نقطه ثابت سازی واضحی وجود ندارد و براساس تئوری لیفت بدلیل انقباض بافت های چربی رخ می دهد اثر لیفت ضعیف است . در چنین مواردی تفاوت میزان لیفت ، ماندگاری آن (طول مدت اثر ) و یکدستی لیفت به میزان زیادی به پزشک انجام دهنده درمان بستگی دارد بااین وجود بر اساس تجریه مولفین ، اگر تعداد نخ های مورد استفاده و تکنیک انجام مناسب باشد دستیابی به نتایج مطلوب امکان پذیر است . این تکنیک مدت هاست که استفاده می شود و هنوز هم به طور گسترده ای به کار می رود .
هنگامی که نخ ها از دو محل وارد می شوند بافت ها به سمتی که تعداد نخ بیشتر است کشیده می شوند . ما بعدها به تفضیل در مورد این نتایج توضیح خواهیم داد .
اساس تئوری ما در مورد لیفت با نخ تک رشته ای بر اساس مطالعه تجربی مقاله Jung Hyum Yoon و همکارانش تحت عنوان << تغییرات بافتی ناشی از ورود نخ پلی دیوکسانون در طول زمان >> استوار است . تغییرات بافتی ناشی از وارد کردن نخ PDO به شرح زیر خلاصه می شود :
نکته مهم این است که اثر لیفت ناشی از ورود نخ تک رشته ای بعلت جمع شدگی بافت دچار افتادگی رخ می دهد تا کشیدن آن در جهت یک بردار .
با در نظر گرفتن تغییرات بافتی سالمندی در سطح چربی ، بافت فیبروز و پوست و همچنین تغییرات ناشی از وارد شدن نخ نتایج زیر حاصل شده است :
بدلیل اثر دناتوره شدن (تغییر ماهیت ) چربی ها بعلت ورود نخ تک رشته ای و پرولیفراسیون (تزاید) و انقباض بافت های فیبروزی اندازه بافت چربی دچار افتادگی کاهش می یابد . در نتیجه یک اثر سفت شدگی بعلت جمع شدگی بافت های صورت رخ می دهد
بافت های فیبروزی جدید ایجاد شده و به بافت های فیبروتیک از پیش موجود متصل می گردند . در نتیجه سایر بافت های پیوندی فیبروز زیر جلدی متراکم تر و محکم تر می گردند .
بدنبال تشکیل میوفیبروبلاست در اطراف نخ ، اثر انقباض بافت ها رخ می دهد . این امر می تواند توجیه کننده لیفت بافت دچار افتادگی صورت باشد .
می توان انتظار داشت که با افزایش اندازه مویرگ ها بافت صورت نیز بهتر می شود
در خاتمه این که بنظر می رسد اثر لیفت ناشی از وارد کردن نخ تک رشته ای در اثر انقباض بافت های چربی ، تقویت بافت های پیوندی فیبروز و بهبود محیط درمی رخ می دهد .براساس نمونه های بافتی مطالعه Jung Hyun Yoon و همکارانش تغییرات بافتی به صورت دناتوره شدن بافت چربی تنها در اطراف نخ رخ می دهد . بااین وجود بدلیل اینکه میزان بافت زیر جلدی در صورت زیاد نیست و بعلت وجود اثرات اضافی دیگر ( اثر ادغام و پرولیفراسیون بافت های فیبروز ) ، اثرات مفید ناشی از وارد سازی نخ PDO مجموعا در اثر انقباض بافت های فیبروز و تغییر ماهیت بافت چربی ایجاد می گردد . جهت ارزیابی این اثر لیفت ، نیازمند آن هستیم که مطالعات بیشتری جهت ارزیابی کمی این نتایج و دستیابی به شاخص های عینی صورت گیرد .
تفاوت تغییرات ناشی از ورود نخ تک رشته ای
نتایج مباحثات پزشکان مختلف در مورد عمق صحیح ورود نخ در عملکرد بالینی و علت انجام آن به شرح زیر می باشد:
عموما عقیده بر این است که جهت جمع شدن لایه چربی دچار افتادگی ، نخ باید وارد لایه چربی زیر جلدی شود و به منظور کشیدن و لیفت پوست دچار افتادگی نخ می بایست درست در سطح زیر درم قرار گیرد . با در نظر گرفتن تغییرات ناشی از ورود نخ PDO ، ما تصور می کنیم که این تکنیک مناسب باشد بنظر می رسد جهت جمع شدگی بافت چربی نخ می بایست به شکل عمقی و وارد لایه چربی زیر جلدی شده و تا حد امکان سطح تماس آن با بافت افزایش یابد . هم چنین جهت ایجاد تغییرات در بافت درم بهتر است که نخ هر چه بیشتر نزدیک به لایه درم باشد
در صورت انجام مطالعه ای که میزان تفاوت تغییرات نسبی بافتی را در وارد کردن نخ PDO در عمق های مختلف نشان دهد ، ما در آینده می توانیم از نظر تئوری نیز پشتوانه ای قوی جهت تعیین عمق مناسب ورود نخ داشته باشیم . همچنین مطالعاتی باید در مورد تغییرات بافتی بر اساس شکل و ضخامت نخ نیز صورت گیرد .
توضیح مکانیسم
روش تکنیک نخ تک رشته ای ، خط گردنی
برای افزایش وضوح خط فکی ، نخ های PDO در بالا و پایین این خط بگونه ای وارد می شوند که همه به موازات خط فکی باشند .
خط فکی در اثر انقباض بافت چربی زیر جلدی و جمع شدگی بافت های فیبروزی وضوح بیشتری پیدا می کند
اگر نخ PDO به گونه ای وارد شود که به شکل موجی وارد و خارج بافت زیر جلدی و لایه SMAS گردد ، انقباض بافتی در سطح وسیعتری صورت می گیرد در عملکرد بالینی روش وارد کردن نخ با حرکت موجی در بخش های فوقای و تحتانی لایه چربی محبوب تر از ورود ساده و مستقیم نخ با بافت چربی زیر جلدی است .
تکنیک نخ تک رشته ای
توضیح آناتومیک در مورد علت افتادگی بخش داخل به شرح زیر است :
بدلیل وجود فضای خالی بین عضله ریزوریوس و زایگوماتیک ماژور ، SMAS دراین ناحیه یکپارچه نبوده و فضای خالی ایجاد می گردد . چربی زیر جلدی عمقی که در اثرسالمندی دچار کشیدگی می گردد جا به جا شده و از این ناحیه بیرون می زند.
مکانیسم لیفت با نخ در ناحیه داخلی گونه با نخ تک رشته ای PDO مربوط به اثر دناتوره کردن چربی ها ، فیبروز و انقباض بافتی ناشی از PDO است .
از طرفی در صورت استفاده از نخ PDO نوع مارپیچ سخت ، در اثر جمع شدگی بافت چریی عضله فضایی را که چربی از آن بیرون می زند پوشش می دهد . در واقع انتظار می رود نخ PDO مارپیچی بافت ها را فشرده ساخته و یک اثر حجم دهی ایجاد کند که در مناطق مختلف مفید است .
تکنیک نخ تک رشته ای بخش فوقانی گونه و چین نازولبیال
افتادگی بخش فوقانی گونه سبب تشدید چین نازولیبال می گردد . پس از وارد کردن نخ تک رشته ای برای افتادگی قسمت فوقانی گونه ( که بر روی چین نازولیبال می افتد) جمع شدگی بافت های فیبروز و انقباض بافت های چربی امکان دارد رخ دهد .
در نتیجه این تغییرات مختصری افتادگی بخش فوقانی گونه رفع می شود
اگر از نخ محکم تر و ضخیم تر تک رشته ای مارپیچ از ناحیه گونه تا چین نازولبیال استفاده شود ، با اعمال فشار ناشی از تغییرات مرتبط با نخ، بافت بیرون زده قسمت فوقانی گونه به داخل جا می رود .
تکنیک نخ تک رشته ای :گیجگاه ها
در اثر پدیده سالمندی چروک ها و افتادگی در ناحیه اطراف چشم ایجاد می شود . درمان اساسی برای این حالت جراحی لیفت پیشانی یا جراحی پلک است اما لیفت با نخ تک رشته ای ساده نیز امکان پذیر است . البته پر واضح است که نتیجه هیچ گاه معادل درمان جراحی نیست اگر نخ سفت مارپیچ به شکل شعاعی در ناحیه گیجگاه وارد سود ، می توان مشاهده نمود که ابرو تا حدی لیفت پیدا می کند
از آنجا که نخ PDO مارپیچ محکم و کم حجم است ، در حجم دهی و لیفت افتادگی اطراف چشم و نواحی گیجگاهی مفید است .
بااین حال اثر و طول مدت بقای درمان مورد بحث است . به نظر می رسد این مساله نیازمند مطالعات تجربی بالینی باشد .
موثرترین لیفت با نخ ، قلاب کردن نخ به ناحیه گیجگاهی با استفاده از ابزار های بلند مختلف است .
این امر نیازمند استفاده از نخ بلند و ایجاد نقطه ثابت سازی (فیکساسیون ) در اطراف ناحیه گیجگاهی است .
1- تکنیک نخ کوتاه (QT lift) بااستفاده از سوزن / کانولای یکبار مصرف
2- تکنیک نخ بلند (QT lift) بااستفاده از کانولای بلند
3- تکنیک بااستفاده از نخ سوزندار دردو انتها (سیلوئیت سافت Silhouette soft)