نکات طلایی افزایش ایمنی در تکنیک میکرونیدلینگ
میکرونیدلینگ -که در ابتدا در درمان اسکار می شد- از اوایل دهه 1990 مورد استفاده قرار گرفت. از آن زمان، میکرونیدلینگ (که تحت عنوان درمان القایی کلاژن سازی شناخته می شود) به روشی حداقل تهاجمی برای جوانسازی پوست تبدیل شده است. از میکرونیدل ها برای نفوذ به درم و القای سنتز کلاژن، الاستین و بازسازی مویرگ ها از طریق پوست استفاده می شود. سوزن های استفاده شده به ترتیب میکرون هستند و طول سوزن آنها از 0.5 تا 1.5 میلی متر متفاوت می باشد. همچنین می توان از تکنیک میکرونیدلینگ در کنار انواع دارو ها برای تقویت انتقال مواد از ریز منفذ های پوست استفاده کرد، از مشهورترین این ترکیبات می توان به پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) اشاره کرد.
نکات کلیدی افزایش ایمنی در میکرونیدلینگ
- میکرونیدلینگ به درم نفوذ کرده و آبشار های التهابی و ترمیمی بدن را آغاز می کند، بنابراین باعث تغییر و افزایش فاکتور های رشد (PDF, FGF, TGF) و در نتیجه فعال شدن فیبروبلاست و نئوکلاژنز (رگ زایی) می شود.
- در فاصله یک هفته پس از انجام میکرونیدلینگ، یک چارچوب ماتریس فیبرونکتین ایجاد می شود، که کلاژن بر روی آن تشکیل شده و منجر به سفت شدن پوست می شود.
- میکرونیدلینگ تکنیک مناسبی برای درمان اسکار آکنه، اسکار غیر آکنه، هاپیرپیگمنتیشن، آلوپسی و هاپیرهدروزیس و روش مناسبی برای انتقال دارو می باشد.
- میکرونیدلینگ در انواع مختلفی از چینش سوزن ها (به عنوان مثال، دستگاه های خال کوبی، رولرها، دستگاه های الکترونیکی) و ترکیب مواد (گلس، سیلیکون، فلزات، پلیمرهای قابل تجزیه) وجود دارد. متداول ترین روش های مورد استفاده در میکرونیدلینگ رولرها و دستگاه های الکترونیکی می باشد.
ملاحظات ایمنی در تکنیک میکرونیدلینگ
- درحال حاضر فقط یک دستگاه میکرونیدلینگ مورد تایید FDA در بازار ایالات متحد وجود دارد. ( Bellus Medical SkinPen)
- تنها مورد استفاده میکرونیدلینگ که توسط FDA تایید شده است برای درمان اسکار های آتروفیک صورت (به استثنای ستیغ اوربیتال) می باشد.
- از SkinPen می توان در ناحیه صورت/ گردن/ بدن استفاده کرد و برای استفاده در ناحیه ستیغ اربیتال کاربرد آن خارج از تاییدیه می باشد. در حال حاضر چندین دستگاه مختلف میکرونیدلینگ با سوزن هایی با کیفیت و ضریب ایمنی متفاوتی وجود دارد. SkinPen اولین انتخاب دارای کنترل کیفیت و داده های تایید کننده ایمنی و کیفیت دستگاه همراه با سوزن یکبار مصرف آن ها می باشد.
- آلودگی سوزن ها متعاقب آن، مایعات بدن، باید به دقت کنترل شود. در حالت ایده آل، برای افزایش ایمنی در تکنیک دستگاه میکرونیدلینگ مورد استفاده باید دارای یک هندپیس مهر و موم شده با یک واحد میکرونیدلینگ یک بار مصرف باشد و فقط برای یک بار استفاده می شود. هنگامی که همزمان با PRP انجام می شود، باید بیشترین دقت را در تنظیم سیستماتیک پلاسما و عدم احتیاط آن با سایر بیماران اعمال کرد.
- برای کاهش درد و ناراحتی بیمار، از روش های مختلف بی حسی، از جمله دارو های بی حسی موضعی بدون نیاز به نسخه، و همچنین ترکیباتی با فرمولاسیون های مخصوص استفاده می شود. تحت نظارت مستقیم یک فرد متخصص، می توان با احتیاط از ترکیبات پیچیده بی حس کننده های موضعی استفاده کرد. بهتر است هنگام انجام میکرونیدینگ در مناطق مختلف درمانی، به جای استفاده از لیدوکائین و افزایش احتمال بروز سمیت ناشی از آن، از یک روش پیچیده چند مرحله ای با داروهای بی حس کننده موضعی استفاده می شود.
- مواردی از گرانولوما به ویژه هنگام استفاده از داروهای موضعی غیر استریل همراه با میکرونیدلینگ گزارش شده است. در بهترین حالت، هنگام انجام میکرونیدلینگ فقط محصولات استریل متناسب برای انتقال به درون پوست باید روی سطح پوست استفاده شوند.
- بسته به دستگاه، عمق سوزن از 0.25 میلی متر تا 3 میلی متر متفاوت می باشد. درک صحیح از آناتومی ناحیه درمان برای تعیین حد مناسب و ایمن عمق سوزن ضروری می باشد. مشابه روش های پیلینگ شیمیایی و لیزر، برخی مناطق تحت درمان با میکرونیدلینگ، عمیق تر و برخی مناطق، به طور کم عمق تر تحت درمان قرار می گیرند.
- از دستگاه هایی که تنظیمات میکرونیدلینگ عمیق تری دارند. ( 1.5 میلی متر – 3.0 میلی متر)، به خصوص در بیمارانی که پوست نازکی دارند باید با احتیاط استفاده شود، زیرا سوزن های عمیق تر (> 3 میلی متر) می توانند باعث آسیب به اعصاب حسی شوند.
نواحی بی خطر و ایمن
مناطقی که بیشترین چربی و درم ضخیمی دارند، نواحی مناسبی برای درمان محسوب می شوند. این نواحی عبارتند از: ناحیه زایگوماتیک، ناحیه باکال، ناحیه اطراف دهان، ناحیه چانه و ناحیه پاروتید-ماستریک.
نواحی انتقال و گذر (ترنزیشنال)
معمولا این مناطق چربی زیرین و پوستی نازک تری دارند. این نواحی عبارتند از: ناحیه گیجگاهی، ناحیه اینفرااوربیتال، ناحیه گردن و ناحیه پیشانی.
نواحی خطرناک
نواحی خطر مبتنی بر ساختار زیرین پوست تعیین می شوند، این نواحی عبارتند از: ستیغ اوربیت و ناحیه اطراف دهان است. (درمان محافظه کارانه در عمق 0.25 میلی متر انجام می شود).
ارتباط بالینی
- روش میکرونیدلینگ را می توان روی انواع فیتزپاتریک پوستی اعمال کرد.
- هیچ گونه ابزار حرارتی در روش استاندارد میکرونیدلینگ استفاده نشده و بنابراین عملا نگرانی در مورد بروز سوختگی، ایجاد اسکار یا تغییرات رنگدانه ای وجود ندارد.
نکات فنی
- سه حرکت مختلف در هر منطقه اعمال می شود: عمودی، افقی و دایره ای.
- باید دستگاه را عمود بر پوست نگاه دارید.
- فشار اضافی وارد نکنید و دستگاه را روی سطح پوست نکشید.
دیدگاهتان را بنویسید