تنگی دریچه پیلور در کودکان

هیپرتروفیک پیلوریک استنوزیس

پیلور عضله حلقوی شکل بین معده و دوازدهه است. با هیپرتروفی عضلات پیلور، خروج مواد از معده دچار مشکل می‌شود.

علل ایجاد کننده تنگی دریچه پیلور:

1. وراثت چندژنی
2. فاکتورهای محیطی  
3. مصرف اریترومایسین در دوره نوزادی

پاتوفیزیولوژی:

پیلور به شکل یک توده زیتونی شکل در سمت راست ناف در قسمت یک چهارم فوقانی راست حس می‌شود. (olive like mass)

تظاهرات بالینی:

1- استفراغ جهنده پس از تغذیه (فاقد ترشحات صفراوی)
2- قابل رویت بودن امواج پریستالیسم
3- نشانه‌های دهیدراتاسیون (به سبب استفراغ) و آلکالوز (به علت خروج اسید معده): فرورفتگی فونتانل‌ها، یبوست، زردی، کاهش تورگور پوستی، خشکی پوست و کاهش برون ده ادراری

تشخیص:

 1- آلکالوز متابولیک (کاهش سدیم، پتاسیم، کلراید، افزایش ph و co2)
 2- وجود علامت استرینگ یعنی مجرای پیلور نازک شده، قسمت فوقانی دستگاه گوارش بلند و نخی می‌شود.

درمان:

پیلورومیوتومی (fredet-ramstad procedure): از بیرون با برش عضله صاف پیلور به مجرا و مخاط دسترسی پیدا می‌کند و مجرای خروج باز می‌شود.
عوارض: GERD، پریتونیت (به دلیل نشت ترشحات معده از طریق شکاف)
تغذیه: 6-4 ساعت بعد از عمل بعد از شنیدن صدای روده‌ای با گلوکز، الکترولیت و آب بصورت کم و مکرر

تدابیر پرستاری:

مراقبت قبل از عمل:

 1- مشاهده و ثبت علائم حیاتی و علامت توده زیتونی شکل
 2- توزین روزانه بدن
 3- جمع‌آوری نمونه خون و ادرار
 4- NPO بودن بیمار
 5- شستشوی معده با محلول نرمال سالین (اگر اسید معده زیاد باشد و به سمت مری برگردد، ممکن است مخاط مری آسیب ببیند و خونریزی مری ایجاد می‌شود)
 6- در صورت عدم تغذیه از راه دهان، درمان داخل وریدی آغاز می‌شود.

مراقبت بعد از عمل:

• بروز استفراغ 48 – 24 ساعت بعد از عمل طبیعی است.
• استفاده از مایعات داخل وریدی برای بیمار
• پس از تائید شروع حرکات دودی روده تغذیه آغاز شود.