همه چیز درباره لیزر های غیر ابلیتیو
از لیزر های غیر ابلیتیو به طور گسترده ای برای درمان عارضه های مختلفی مانند دیسکرومی، چروک های ظریف، اسکار های آکنه، تاتو، اسکار های سوختگی، رفع مو های زائد و ترک های پوستی استفاده می شود. لیزر ها از طریق فوتوترمولیز انتخابی قادرند کروموفور های بافتی خاص را بر اساس طول موجی جذب می شوند (یعنی هموگلوبین، آب، ملانین) هدف قرار داده و در عین حال حداقل جذب را در بافت غیر هدف مجاور داشته باشند. هدف از بازسازی به کمک لیزر غیر ابلیتیو، و تفاوت اصلی آن در مقایسه با لیزر های ابلیتیو، بازسازی کلاژن آسیب رساندن یا از بین بردن اپیدرم سطحی می باشد. معمولا لیزر غیر ابلیتیو مدت بهبودی کوتاه تری داشته ولی در عین حال نتایج آن ها کمتر چشمگیر می باشد.
نکات کلیدی در لیزر های غیر ابلیتیو
- لیزر های غیر ابلیتیوی که معمولا در زیباسازی صورت استفاده می شوند عبارتند از: Q-switched، Nd:YAG، دیود، لیزر اربیوم گلس فرکشنال، نور مرئی و ابزاری با پالس های نوری شدید.
- لیزر های غیر ابلیتیو به طور متغیر و نسبی در کاهش چروک های ریز موثر هستند. بهبود چروک های عمیق تر دشوار بوده و برای درمان آن ها ممکن است به لیزر های ابلیتیو، لایه برداری شیمیایی و یا فیلر های بافت نرم نیاز باشد.
ملاحظات ایمنی
- تجهیزات ایمنی مختص طول موج (به عنوان مثال، محافظ چشم) مورد نیاز است. در هنگام استفاده از لیزر در اتاق درمان، باید از لوله اندوتراکئال متناسب با لیزر استفاده شود و حداقل FiO2 ممکن، القا شود. باید در اطراف ناحیه درمان حوله های مرطوب قرار داد تا انرژی گرما را جذب کرده و خطر آتش سوزی را کاهش دهند.
- می توان ابتدا لیزر را بر روی ناحیه بسیار کوچکی از بدن بیمار تست کرد تا بتوان جریان مناسب درمانی را تعیین نمود.
- معمولا هیچ علامت ظاهری برای تعیین زمان پایان استفاده از لیزر های غیر ابلیتیوی که برای درمان چروک ها استفاده می شود وجود ندارد.
- در درمان ضایعات هاپیرواسکولار، پایان درمان زمانی است که پورپورای خفیف، کبودی مداوم یا استنوز عروق رخ می دهد.
- در از بین بردن تاتو، نقطه پایان درمان، سفید شدن پوست است.
- به نظر می رسد که هایپوپیگمنتیشن (10-20%) در نتیجه تخریب ملانوسیت ناشی از آسیب گرمایی ایجاد شود. این عارضه در اغلب موارد گذرا و محدود است. در موارد نادری هایپرپیگمنتیشن با تاخیر و 6-12 ماه پس از درمان ظاهر می شود.
- ایجاد اسکار در لیزر های غیر ابلیتیو نادر است. ممکن است ناحیه تحت درمان تاول زده که به طور معمول با پماد های آنتی بیوتیک بهبود می یابد.
ارتباط بالینی لیزر های غیر ابلیتیو
- اسکار ها: ترکیبی از لیزر های غیر ابلیتیو مختلف می تواند بسیار اثر بخش باشد. به عنوان مثال، لیزرهای فرکشنال انعطاف پذیری اسکار را بهبود می بخشند، در حالی که لیزر رنگی پالسی (PDL) یا پالس شدید نور (IPL) در بهبود اریتم، هایپرواسکولاریته و دیسکرومی موثر می باشند.
- دیسکرومیا: لنتیگو ها با لیزر هایی که ملانین را به عنوان کرموفور مورد هدف قرار می دهند، درمان می شوند. از این لیزر ها می توان به انواع Q-switched مانند لیزر 532 نانومتر، لیزر روبی و لیزر الکساندریت 755 نانومتر اشاره کرد. تکنولوژی پالس های طولانی تر شامل طیفف گسترده ای از دستگاه های نور مرئی، از لیزر KTP پالس طولانی 532 نانومتری گرفته تا لیزر رنگی پالسی و در نهایت IPL می باشند.
- هایپرواسکولاریته: PDL، لیزر 532 KTP نانومتر و IPL همگی موثر هستند. از PDL می توان در عارضه های پروپوریک و غیر پروپرویک استفاده کرد.
- از بین بردن تاتو: لیزر های غیر ابلیتیو، ذرات بزرگ را به ذرات کوچکتر تقسیم می کنند تا توسط ماکروفاژهاگوسیت شوند. انتخاب لیزر ایده آل و مناسب این کار به رنگ تاتو بستگی دارد، اما به طور کلی لیزر های Q-switched شوند برای از بین بردن تاتو بسیار مناسب می باشند. بیماران باید توجه داشته باشند که ممکن است به چندین جلسه درمان نیاز باشد. (در بعضی موارد 10-15 جلسه)
- از بین بردن مو های زائد: لیزرها ملانین را در پاپیلای پوستی هدف قرار دارند تا فولیکول مو را از بین ببرند. به طور معمول، لیزر های مورد استفاده شامل دیود 810، الکساندریت 755 و Nd:YAG 1064 می باشند. IPL برای بسیاری از افراد نیز موثر است. لیزر مو های زائد در بیمارانی که پوست روشن و مو های تیره ای دارند بیشترین تاثیر را دارد.
Rate this post
برچسب ها:
پوست و مو
دوره های آموزشی مرتبط
0
0
0
0
0
10,000,000 تومان
دیدگاهتان را بنویسید