7 نوع از شایع ترین ناراحتی های چشمی
به عنوان یک تکنسین داروخانه شما باید درک درستی از بیماری های شایع داشته باشید تا بتوانید بر اساس آن داروهای مناسب با نسخه را برای بیماران ارائه نمایید و دچار اشتباه و خطای دارویی نشوید، در این مقاله به شایع ترین ناراحتی های چشم می پردازیم، پس با ما همراه باشید.
انواع شایع ترین ناراحتی های چشمی
به طور کلی شایع ترین ناراحتی های چشمی به هفت دسته زیر تقسیم می شوند که به تفسیر به هر کدام پرداخته ایم
۱.التهاب و قرمزی پلک چشم
در این بیماری پلک دچار خارش یا پوسته پوسته شدن می شود. این علائم ممکن است به دلیل حساسیت به رنگ ها و مواد مختلف موجود در محصولات آرایشی به وجود بیاید. چنین حساسیت هایی معمولا به صورت دو طرفه هر دو چشم را گرفتار می نماید.
برای پیشگیری از بروز این مسئله معمولا محصولات آرایشی را بیشتر از ۳ ماه نباید استفاده کرد و آن ها را بعد این مدت باید تعویض کرد زیرا احتمال آلودگی آن ها در تماس با موضع یا هوا وجود دارد. هم چنین از مصرف هرگونه موادی که به حساسیت نسبت به آن ها مشکوک هستیم باید جدا پرهیز گردد. کمپرس سرد یا مصرف آنتی هیستامین خوراکی در بهبود علائم این حساسیت موثر می باشد.
۲. آب مروارید یا کاتاراکت
از شایع ترین ناراحتی های چشمی می توان آب مروارید را برد، که بطور کلی عبارتست از کدر شدن عدسی چشم. عدسی چشم یک ساختار شفاف و انعطاف پذیر در نزدیکی جلوی کره چشم است. عدسی کمک می کند تا اشیایی که چشم به آن ها نگاه می کند تار به نظر نرسند و نیز در شکست و تمرکز نور روی شبکیه نقش دارد. عدسی رگ خونی ندارد و توسط زجاجیه که در اطراف آن قرار دارد تغذیه می شود.
اگر تصلب شرایین موجب عدم تغذیه مناسب زجاجیه شود، عدسی چشم نیز منبع تغذیه خود را از دست خواهد داد (این مشکل اغلب در سنین پیری رخ می دهد). سپس شفافیت و انعطاف پذیری عدسی کم می شود و آب مروارید اتفاق می افتد. آب مروارید ممکن است در یک یا هر دو چشم تشکیل شود. البته دراین حالت، سرعت رشد آب مروارید در دو چشم ممکن است متفاوت باشد.
علائم شایع
تاری دید که ممکن است در نور روشن، بدتر باشد. تاری دید ممکن است اولین بار وقتی توجه فرد را جلب کند که به هنگام شب در حال رانندگی باشد و به نظر شخص نور ها پخش می شوند یا هاله ای دور آنها وجود دارد.
دو تا دیدن اشیا(گاهی). کدر شدن و رنگ سفید شیری در آمدن مردمک ها(تنها در مراحل پیشرفته) از علائم آن می باشد.
علل
روند طبیعی پیری، آسیب به چشم، بیماری های بالا برنده قند خون مثل دیابت شیرین، التهاب، داروها به خصوص کورتیزون و مشتقات آن، قرار گرفتن در معرض اشعه ایکس، امواج میکرو ویو و اشعه مادون قرمز، علل ارثی، اثرات سرخچه روی چشم جنینی که مادرش در اوایل حاملگی مبتلا به این بیماری می شود، گالاکتوزومی (بیماری ارثی در شیرخواران که باعث ناتوانی در هضم شیر می شود) همگی از علل ایجاد آب مروارید می باشند.
معاینه چشم تشخیص آب مروارید را تایید می کند. درمان معمولا شامل عمل جراحی است. در صورتی که بینایی چندان زیاد تحت تاثیر قرار نگرفته باشد، می توان از عینک بهره جست. در صورتی که بینایی بدتر شود یا آب مروارید باعث التهاب و فشار در چشم شود، عدسی چشم با جراحی برداشته می شود.
هم اکنون روش های مختلفی برای بیهوشی، بستری کردن بیمار، و تصحیح بینایی پس از عمل جراحی وجود دارد. عمل جراحی را می توان با یا بدون بستری کردن بیمار در بیمارستان به انجام رساند. اگر هر دو چشم آب مروارید داشته باشند، معمولا باهم عمل نمی شوند.
۳. گل مژه
گل مژه التهاب حاد غده های چربی در قاعده مژه به علت عفونت باکتریایی است. گل مژه بیماری شایعی است که می تواند افراد را در سنین مختلف گرفتار کند. گل مژه به صورت یک توده متورم، حساس و دردناک و قرمز رنگ در نزدیکی لبه پلک ظاهر می شود.
این توده در حقیقت یک آبسه کوچک است که در اثر عفونت یا التهاب ریشه مژه ها یا غدد ترشح کننده چربی پلک ایجاد می شود. تماس دست آلوده با چشم و التهاب لبه پلک از عوامل مهمی هستند که باعث بروز گل مژه می شوند، هم چنین تجربیات نشان می دهند که سرمای هوا در ایجاد گل مژه تاثیر گذار است.
علائم و نشانه ها
احساس سنگینی و درد پلک، ایجاد یک توده برجسته قرمز رنگ دردناک در لبه پلک، سوزش و خارش و اشک ریزش، خروج موردی ترشحات چرکی از گل مژه و تاری دید.
۴. التهاب قرنیه چشم
التهاب قرنیه از شایع ترین ناراحتی های چشمی است که از علائم شایع آن درد چشم، حساسیت به نور و اشک ریزش است. علل آن می تواند عفونت های ویروسی، باکتریایی، قارچی و یا آلرژیک باشد که شایع ترین آن نوع ویروسی می باشد و عفونت با ویروس تبخال شایع تر از همه می باشد.
در صورتی که ترشحات چشم به صورت غلیظ یا مخاطی درآید حتما باید به پزشک مراجعه کرد.
خشکی چشم در اثر اشکال در پلک یا عدم تشکیل اشک به اندازه کافی یا وجود جسم خارجی در چشم ، نور شدید در برف یا آب از علل دیگر التهاب قرنیه چشم هستند. هم چنین کمبود ویتامین A ، آلرژی یا حساسیت چشم به مواد آرایشی ، آلودگی هوا ، ذرات معلق و سایر مواد آلرژی زا نیز ممکن است سبب بروز التهاب قرنیه چشم گردد.
بهداشت چشم در این مواقع بسیار مهم است. هرگز قطره یا پماد چشمی دیگران را استفاده نکنید . معمولا این حالت به طور خود به خود و ظرف دو هفته از بین می رود اما در حالت کلی درمان آن شامل مصرف اشک مصنوعی یا فرآورده های ضد احتقان چشمی مانند قطره نفازولین و فنیل افرین می باشد. اگر نشانه های بیماری برطرف نشد و یا بدتر از قبل گشت، حتما باید با پزشک مشورت کرد زیرا گاهی اوقات درمان قطعی آن استفاده از آنتی بیوتیک ها همراه یا بدون استروئید های موضعی است که تنها تحت نظر پزشک انجام می پذیرد.
توجه داشته باشید که مصرف قطره های کورتونی در این حالت ممکن است باعث بدتر شدن بیماری و یاحتی سوراخ شدن کره چشم شود.
۵. خشکی چشم
خشکی چشم به علت کاهش یا فقدان مزمن اشک و رطوبت سطح چشم ایجاد می شود. این وضعیت ممکن است سبب تحریک و ناراحتی خفیف ولی دائمی و یا التهاب قسمت قدامی چشم شود.
نشانه ها
احساس خشکی، سوزش، خراشیدگی و کاهش دید گذرا (معمولا با چند پلک زدن برطرف می شود) از علائم خشکی چشم هستند. پزشک ممکن است برای تایید بیماری، میزان اشک را اندازه گیری کند.
در این بیماری اشک به میزان کافی و یا با ترکیب مناسب تولید نمی شود. هم چنین ممکن است به دلیل وضعیت غیر طبیعی پلک ها و یا ترکیب نامناسب اشک به سرعت تبخیر شود.
علل خشکی چشم متفاوت است. بسیاری از اوقات با افزایش سن در برخی افراد میزان ترشح اشک کم شده و علائم ایجاد می شود . گاهی ممکن است از عوارض داروها مثل ترکیبات آنتی هیستامین ، ضد افسردگی، ضد فشار خون و … باشد. این بیماری ممکن است در جاهای گرم و خشک، بادخیز و پرگرد و غبار نیز ایجاد شود.
از دیگر دلایل می توان به کم پلک زدن نیز اشاره کرد مثلا به هنگام کار مدارم با رایانه و یا ابتلا به پارکینسون که تعداد دفعات پلک زدن کم می شود، اشک به مقدار زیادی تبخیر شده و سطح چشم خشک می شود. خشکی چشم گاهی یک علامت بیماری سیستمیک مثل لوپوس، آرتریت روماتوئید، روزاسه و یا سندروم شوگران است. استفاده طولانی از لنز تماسی نیز از علل دیگر است. در مطالعات اخیر، استعمال دخانیات نیز جزء عوامل موثر در خشکی چشم شناخته شده است.
۶. ورود غبار و ذرات خارجی به چشم
در این صورت اشک چشم آن را شسته و خارج می کند. اگر اشک برای این منظور کفایت نکند، می توان از فرآورده هایی که جهت شستشوی چشم می باشند استفاده کرد. البته توجه کنید که اگر محل شستشوی چشم هرگونه آلودگی داشته باشد، خود به عنوان یک عامل ایجاد عفونت عمل می کند. پس بهداشتی بودن وسیله و محلول مورد استفاده برای شستشوی بسیار اهمیت دارد. اگر بعد از شستشو بهبودی حاصل نشد حتما با پزشک تماس بگیرید.
۷. بیماری گلوکوم چشم
آب سیاه یا گلوکوم اصطلاحی برای توصیف گروهی از اختلالات چشمی با علت های متفاوت ولی اثری بالینی و مشترک بر روی چشم و بینایی، وابسته به فشار نورو پاتی است. این مشکل می تواند به بینایی چشم مبتلا به صورت ماندگار آسیب برساند و در صورت عدم درمان حتی منجر به کوری شود. به زبانی ساده علت آن افزایش شدید فشار زلالیه یا همان مایع درون چشم است. به طور کلی اشکال در خروج این مایع از منافذ بسیار کوچکی در پیرامون عنبیه (دایره رنگی چشم) است. در برخی موارد به طور مادر زادی منافذ تنگ هستند. در موارد دیگر جلو آمدن عنبیه یا مسدود شدن این منافذ با رنگدانه های عنبیه یا یاخته های خون پس از خونریزی داخل چشم، مسیر تخلیه مایع داخل چشم تقریبا مسدود می شود.
بیماری گلوکوم چشم را دزد بینایی نیز نامیده اند به این علت که تمامی اثرات و نشانه های آن بسیار آرام و در طول سالیان بروز می کند به طوری که درک و تشخیص آن توسط فرد مشکل است و گلوکوم جنرال پس از آب مروارید دومین دلیل کاهش بینایی در جهان است.
بیماری گلوکوم چشم دارای انواع زیر است:
گلوکوما زاویه باز: حدود ۹۰ درصد موارد گلوکوم در ایالات متحده است. نشانه و علائم ناگهانی و حاد ندارد و بدون درد است. تنها علائم به تدریج پیش رونده در آن ، کاهش میدان بینایی و تغییرات عصبی بینایی است.
گلوکوما زاویه بسته: کم تر از ۱۰ درصد موارد گلوکوم در ایالات متحده ، اما بیش از نیمی از موارد گلوکوم در کشور های دیگر به ویژه کشورهای آسیایی است. حدود ده درصد از بیماران زاویه بسته با حملات و بحران حاد از جمله درد ناگهانی چشم، دیدن هاله در اطراف چراغ ها، قرمزی چشم ، تهوع و استفراغ ، کاهش ناگهانی دید و مردمک گشاد شده همراه است.
دیدگاهتان را بنویسید