مواد لاینر پروتز دندان
در این مقاله مواد لاینر پروتز دندان را بررسی خواهیم کرد
مواد لاینر پروتز دندان
مواد لاینر پروتز دندان در بیماران بی دندان ساختارهای آناتومیک، شرایط فیزیولوژیک و تحمل بافتی در حال تغییر است که باعث لقی و آزردگی بافت های دهانی می شود. لذا باید با گذشت زمان در پروتز تغییراتی ایجاد کرد تا تطابق برقرار شود.
اثر مواد لاینر:
1- تطابق دوباره دنچرها
2- بهسازی بافت های آسیب دیده
3- اثر بالشتکی موقتی یا دائمی
4- کمک به گیر پروتزهای داخل و خارج دهانی
سیر تکامل لاینر ها:
لاینر های اولیه از جنس لاستیک طبیعی بودند. در 1954 رزین پلی وینیل و در 1958 لاینر با بیس سیلیکونی به بازار عرضه شدند.
انواع لاینر:
1- لاینرهای نرم کوتاه مدت
2- لاینرهای نرم دراز مدت
ویژگی ها:
پایین تر از دمای دهان پس از اعمال نیرو با ریج تطابق پیدا کرده و سپس به فرم اولیه خود باز می گردد.
کاربرد:
1- Diagnostic
2- Adjunctive
3- Treatment
کاربرد لاینر های نرم کوتاه مدت:
1- درمان و بهسازی بافت های آسیب دیده زیر دنچر پیش از قالبگیری دست دندان جدید
2- به منظور اهداف تشخیصی مانند بازیابی VD و اصلاح اکلوژن پروتز های قدیمی، بررسی نیاز به لایه نرم دائمی در بیماران با دردهای مزمن ناشی از استفاده از دنچر
3- ریلاین موقت: 1- دنچرهای فوری و 2- اسپلینتهای فوری جراحی
4- ریلاین speech aid شکاف کام
5- بهسازی نسجی در دوره التیام ایمپلنت
6- به عنوان ماده قالبگیری فانکشنال
لاینر های نرم دراز مدت:
به عنوان اقدام درمانی در بیمارانی به کار می رود که نمی توانند استرس های ناشی از دنچر را تحمل کنند.
رایج ترین لاینر های نرم طولانی مدت عبارتند از:
آکریل های پلاستیکی سایز شده و رابرهای سیلیکونی که به صورت شیمیایی و یا حرارتی فعال می شوند،
سایر مواد که رواج گسترده ندارند عبارتند از:
پلیمرها و کوپلیمر های وینیل پلاستی سایز شده، پلیمرهای آبدوست، فلوروپلیمرهای پلی فسفازین، فلورواتیلن و پلی ونیل سایلو کسان افزایشی
برگرفته از کتاب دندانپزشکی زارب (دانلود کتاب)
دیدگاهتان را بنویسید