2 نوع از شایع ترین بیماری های عفونی
در این مقاله با دو مورد از شایع ترین بیماری های عفونی، از قبیل بیماری آبله مرغان و عوارض احتمالی آن آشنا می شویم.
۱. بیماری آبله مرغان
آبله مرغان عباریست از یک بیماری خفیف و بسیار مسری که توسط ویروس هرپس زوستر ایجاد می شود. این بیماری که جزو شایع ترین بیماری های عفونی است، می تواند در هر سنی رخ دهد اما در کودکان شایع تر است.
علائم شایع بیماری آبله مرغان
علائم زیر معمولا در کودکان ، خفیف و در بزرگسالان، شدید هستند:
تب، درد شکمی یا احساس ناخوشی عمومی که ۱ الی ۲ روز طول می کشد.
بثورات پوستی که تقریبا در هر جای بدن می تواند پدید آید، از جمله پوست سر ، آلت تناسلی و داخل دهان ، بینی ، گلو یا مهبل . تاول ها ممکن است در نواحی بسیار وسیعی از پوست گسترده شده باشند، اما در دست و پا کم تر ظاهر می شوند. تاول ها در عرض ۲۴ ساعت می ترکند و در محل آن ها دلمه تشکیل می شود. هر ۳-۴ روز مجموعه هایی از تاول های جدید به وجود می آید. در بزرگسالان یک سری علائم شبیه آنفولانزا وجود دارد.
علل به وجود آمدن بیماری آبله مرغان
عفونت با ویروس هرپس زوستر. این ویروس از راه قطره های ریز در هوا یا تماس با ضایعات پوستی، از فرد بیمار انتقال می یابد. دوره نهفته پیش از آغاز علائم بیماری ۷ الی ۲۱ روز است.
اگر مادر یک نوزاد قبلا یا در حین حاملگی آبله مرغان گرفته باشد، کودک وی تا چندین ماه در برابر آبله مرغان ایمنی دارد، اما این ایمنی در عرض ۴ الی ۱۲ ماه پس از تولد کاهش می یابد.
عوامل افزایش دهنده خطر در این بیماری
استفاده از داروهای سرکوب کننده دستگاه ایمنی بدن
پیشگیری:
تا کنون هیچ روشی برای پیشگیری از ابتلا به بیماری آبله مرغان کشف نشده است و سرم حاوی پادتن علیه این ویروس برای افرادی که خطر ایجاد بیماری خطرناک در آن ها زیاد است مثل کسانی است که داروهای ضد سرطان یا سرکوب کننده ایمنی دریافت می کنند استفاده می شود. اخیرا یک واکسن جدید برای این بیماری مورد تایید قرار گرفته است.
عواقب مورد انتظار:
کودکان معمولا در عرض ۷ الی ۱۰ روز بهبود می یابند، اما بهبودی در بزرگسالان احتیاج به زمان بیشتری دارد و احتمال بروز عوارض در آنها قوی تر است.
پس از بهبود، فرد برای تمام عمر در مقابل آبله مرغان ایمنی دارد.
گاهی پس از طی شدن سیر بیماری آبله مرغان، ویروس در بدن به حالت خفته باقی می ماند. این ویروس خفته ممکن است سال ها بعد دوباره بیدار شود و بیماری زونا را ایجاد کند.
عوارض احتمالی در این بیماری
- عفونت باکتریایی ثانویه بر روی تاول های آبله مرغان
- عفونت ویروسی چشم
- ندرتا آنسفالیت (التهاب یا عفونت مغز)
- احتمال بروز بیماری زونا، سال ها بعد در دوران بزرگسالی
- باقی ماندن جای تاول، در صورتی که تاول عفونی شود
- میوکاردیت (التهاب عضله قلب)
- آرتریت(التهاب مفصل) به طور گذرا
- ذات الریه
- سندرم ری
درمان بیماری آبله مرغان
معمولا با ظهور تاول های پوستی این بیماری تشخیص داده می شود و بنابراین انجام آزمایش ضرورتی ندارد. درمان با هدف تخفیف علائم انجام می گیرد.
برای کاهش خارش از پارچه، حوله یا کمپرس آب سرد استفاده کنید.
بیمار را تا حد امکان آرام و خنک نگه دارید.
بهتر است ناخن های بیمار را کوتاه کنید که نتواند خود را بخاراند چرا که خاراندن تاول می تواند باعث عفونت ثانویه شود.
داروها
داروهایی که ممکن است خارش را کم کنند عبارتند از: بی حس کننده ها و آنتی هیستامین های موضعی.این داروها موجب تخفیف خارش به سرعت و در کوتاه مدت می شوند. محصولاتی که حاوی لیدوکایین هستند کمترین احتمال بروز واکنش های آلرژی را دارند. لوسیون های حاوی فنول، منتول و کافور (مثل لوسیون کالامین) نیز توصیه می شود.
اگر تب وجود دارد از استامینوفن استفاده کنید. به هیچ عنوان از آسپیرین استفاده نکنید، زیرا این دارو ممکن است در بروز سندرم رای (یک نوع آنسفالیت) در کودکانی که دچار عفونت ویروسی هستند ، نقش داشته باشد امکان دارد آسیکلوویر تجویز شود.
فعالیت در طول بهبود این بیماری
استراحت در رختخواب ضروری نیست. تا زمانی که تمام تاول ها دلمه نبسته باشند و تاول جدیدی تشکیل نشود کودک باید از سایرین جدا باشد و مدرسه نرود.
۲. بیماری آپاندیسیت
یکی دیگر از شایع ترین بیماری های عفونی آپاندیسیت است. آپاندیسیت عبارت است از التهاب زایده کرمی شکل آپاندیس که از اولین قسمت روده بزرگ به نام سکوم منشا می گیرد. آپاندیس هیچ کار شناخته شده ای ندارد ولی باعث بیماری می شود . هر ساله از هر ۵۰۰ نفر جمعیت یک نفر دچار آپاندیسیت می شود. علائم آپاندیسیت بسیار متغیر است. در مورد هر فردی که درد شکمی تشخیص داده نشده دارد، آپاندیسیت حتما باید مدنظر باشد. این بیماری در هر سنی می تواند رخ دهد اما در کودکان زیر ۲ سال نادر است. حداکثر بروز بیماری در سنین ۱۵ الی ۲۴ سالگی است.
علائم شایع بیماری آپاندیسیت
دردی که از نزدیک ناف شروع می شود و تدریجا به قسمت تحتانی شکم در سمت راست منتقل می شود. درد کم کم مداوم می شود و از حالت مبهم به صورت کاملا مشخص در می آید. به طوری که مکان آن دقیق تر توسط بیمار نشان داده می شود. درد با حرکت، تنفس عمیق، سرفه، عطسه، راه رفتن یا لمس بدتر می شود.
- تهوع و گاهی استفراغ
- یبوست و ناتوانی در دفع گاز
- اسهال
- تب کم شدت که پس از سایر علائم آغاز می گردد.
- تشدید درد به هنگام لمس ناحیه تحتانی شکم در سمت راست ، معمولا در نقطه ای حدود یک سوم مسیر ناف به برجستگی بالایی استخوان لگن اتفاق می افتد.
- تورم شکم(در مراحل انتهایی)
- افزایش تعداد گلبول های سفید خون
علل به وجود آمدن این بیماری
عفونت به دلیل نا مشخص، معمولا توسط باکتری های موجود در لوله گوارش. آپاندیس ممکن است توسط محتویات در حال عبور در لوله گوارشی یا یک رشته بافتی غیر طبیعی که از بیرون به آن فشار می آورد ، مسدود شود. زمانی که آپاندیس عفونی می شود متورم و ملتهب گشته و از چرک پر می شود.
عوامل افزایش دهنده خطر
یک بیماری اخیر، بخصوص آلودگی با کرم های حلقوی، یا عفونت ویروسی دستگاه گوارش.
پیشگیری
هیچ روش خاصی برای پیشگیری وجود ندارد.
عواقب مورد انتظار
معمولا با جراحی قابل درمان است. اگر درمان نشود پاره شدن آپاندیس مرگبار خواهد بود.
عوارض احتمالی
پاره شدن آپاندیس، تشکیل آبسه و پریتونیت. این عوارض در افراد مسن تر بیشتر دیده می شود.
درمان بیماری آپاندیسیت
امکان دارد آزمایش خون (افزایش تعداد گلبول های سفید خون) و آزمایش ادرار (برای رد عفونت ادراری) انجام شوند. عفونت ادراری ممکن است علائمی شبیه آپاندیسیت داشته باشد. زمانی که تشخیص هنوز قطعی نیست، هر دو ساعت درجه حرارت بدن را با دماسنج مقعدی اندازه گیری و ثبت نمایید.
جراحی برای برداشتن آپاندیس(آپاندکتومی). از آن جایی که تشخیص آپاندیس مشکل است، اغلب تا زمانی که تشخیص قطعی داده نشود، دست به جراحی زده نمی شود.
داروها
هرگز از داروی مسهل، تنقیه یا داروی ضد درد استفاده نکنید. داروهای مسهل می توانند باعث پارگی آپاندیس شوند و داروهای تخفیف دهنده درد یا تب نیز باعث مشکل تر شدن تشخیص می شوند.
داروهای ضد درد پس از جراحی تجویز می شوند.
اگر عفونت وجود داشته باشد آنتی بیوتیک نیز تجویز می شود . امکان دارد نرم کننده های مدفوع برای جلوگیری از یبوست توصیه شوند.
فعالیت ها در طول بهبود این بیماری
- تا وقت عمل در تخت یا صندلی استراحت کنید.
- پس از عمل تدریجا فعالیت های عادی خود را از سر گیرید.
دیدگاهتان را بنویسید